ذکر منبع در مقالات و نوشته های وبلاگ
شما برای اینکه یک مطلب را بنویسید حتماً باید یک پیش زمینه در مورد آن داشته باشید. مگر اینکه خودتان در مورد آن مطلب صاحب نظر باشید و یا فقط قصد دارید که یک نوشته را از زبانی دیگر به فارسی ترجمه کنید. ولی در حالت کلی شما از منابعی برای بدست آوردن اطلاعات پایه استفاده می کنید که بهتر است آدرس و مشخصات آنها را در انتها یا لابلای مطلب ذکر کنید.
نوشتن برای وب با نوشتن برای دیگر رسانه ها تفاوت دارد، شاید تا به حال شما هم به تفاوت آنها پی برده باشید. زمانی که فردی یک مقاله اینترنتی را می خواند، علاقه ای به خواندن تمامی آن نوشته به صورت کلمه به کلمه را ندارد، مگر آنکه آن مطلب برای او بسیار جذاب باشد. در مورد ذکر منبع هم اختلافاتی با نوشته های چاپی دارد که پیوند های وب به ذکر منبع بسیار کمک می کنند. پیوند ها برای این کار بسیار کاربرد دارند که اگر می خواهید به نتیجه بهتری برسید پیشنهاد می کنم که شما از این امر تبعیت کنید.
هر وبلاگ به دلیل خوانندگان خود است که به عمر خود ادامه می دهد. اگر شما بتوانید نظر آنها را جلب کنید مطمئن باشید که برای همیشه پایگاه شما زنده خواهد بود. اما این جلب نظر چگونه است؟ قسمت عمده جلب نظر کاربران وبلاگ مربوط به اعتماد آنها می شود، و اعتماد آن ها زمانی بدست می آید که شما صادقانه با آنها رفتار کنید.
یکی از کارهایی که شما می توانید انجام دهید تا صداقت خود را به مخاطب نشان دهید، صداقت در نوشتن است. زمانی که شما از منابع برای غنی تر کردن محتوای وبلاگ خود استفاده می کنید، خوانندگان اعتماد بیشتری به شما می کنند، علاوه بر این که چهره زشت وبلاگ های کپی کننده را از روی پایگاه شما می زدایید. خود را جای یک بازدید کننده بگذارید، به یک وبلاگ می رسید که احساس می کنید تمام مطالب آن کپی یا برداشت شده از مکانی دیگر است. در خلی اوقات هم از گشت و گذار در آن وبلاگ گیج می شوید. چه حسی به شما دست می دهد؟ آیا به آن می توانید اعتماد کنید؟
از طرف دیگر به وبلاگی سر می زنید که حس می شود مطالب آن به جا و نویسنده آن، صاحب وبلاگ است. در این وبلاگ نظرات کاربران ترتیب اثر داده می شود و کاربران همیشه راضی از آن خارج می شوند.
شیوه های ذکر منبع در مقالات و نوشته های یک وبلاگ متفاوت است، اما بهترین طریقه آن است که اگر از مطلب دیگر پایگاه ها استفاده می کنید، آن را در نقل قول قرار داده و در انتها یا ابتدای آن آدرس سایت یا وبلاگ نویسنده را یادآور شوید.
روش دیگر برای ذکر منبع این است که در انتهای نوشته خود آدرس منابع را بیاورید که اگر به شکل پیوند باشد کار را برای بازدید کننده وبلاگتان راحت کرده اید.
در کل برداشت از مطالب دیگران بدون ذکر حداقل نام نویسنده، کاری غیر اخلاقی است، چون این نویسنده اصلی است که زمانی گاهاً بسیار را صرف تدوین آن مطلب می کند. نوشتن یک هنر است، پس سعی کنید شما هم به این هنر برسید.
۱ دیدگاه
ممنون از سایت خوبتون