معایب استفاده از برچسب Refresh برای انتقال بازدید کنندگان وبلاگ
در مقاله‌ای با نام “کد انتقال آدرس وبلاگ به آدرس دیگر” آموختیم که چطور نشانی یک وبلاگ را به یک نشانی دیگر منتقل کنیم که بیشتر زمانی کاربرد داشت که می‌خواستیم بازدیدکنندگان را به وبلاگ جدیدمان منتقل کنیم. البته ایراداتی هم به آن وارد بود. مثل این که این کد همه‌ی بازدیدها را از نشانی قدیمی به صفحه‌ی اول وبلاگ یا سایت جدید منتقل می‌کرد که از نظر موتور جستجوی چندان جالب نبود. البته این یکی از عیوب استفاده از برچسب Refresh بود که در ادامه شما را با دیگر موارد آن آشنا خواهیم کرد.
زمانی شما می‌خواهید آدرس وبلاگ قدیمی را به وبلاگ یا سایت جدید منتقل کنید. این خواسته هر کسی که می‌خواهد به کار وبلاگ نویسی خود سر و سامانی دهد. اما در سرویس‌های وبلاگ دهی در اصل این کار تقریباً ناشدنی است. چون آنها نمی‌خواهند کاربران خود را از دست بدهند. علاوه بر آن یک وبلاگ نویس با این کار می‌تواند کارهای تخریبی را هم انجام دهد. مثل هدایت کردن بازدید کنندگان به سایتی که دارای بدافزار است.
یک مشکل دیگری که این کد دارد این است که می‌تواند به صورت کاذب تعداد بازدید کنندگان وبلاگ را نجومی بالا ببرد. بدین طریق که شما این کد را در سربرگ کدهای قالب وبلاگ خود قرار می‌دهید، و آن را طوری تنظیم می‌کنید که پس از مدتی مشخص، مثلاً 10 ثانیه، آن صفحه از وبلاگ بارگذاری مجدد (Refresh) شود. با هر بار رخ دادن این اتفاق، یک بازدید به بازدیدهای وبلاگ شما افزوده شده و شمارشگر وبلاگ افزایش چشمگیری می‌یابد. یکی دیگر از دلایل ممانعت استفاده از طرف سرویس‌های وبلاگ دهی همین مورد است.
پس کد Refresh یک کد خطرناک به حساب می‌آید. به همین دلیل هم است که در صفحات وب کاربرد زیادی ندارد و فقط مختص برخی از موارد خاص است. در واقع، استفاده‌ی اصولی آن این است که یک صفحه دارای محتوای کاملاً پویاست (مثل نتایج لحظه‌ای جام جهانی)، خوب در این صورت صدق می‌کند که صفحه به صورت خودکار توسط این برچسب به روز رسانی شود، حتی اگر بازدید کننده روی دکمه Refresh مرورگر کلیک نکند.
به همین دلایل مذکور، موتور جستجو هم چندان دل خوشی از این برچسب ندارد. خیلی از وبلاگ‌نویسان از این برجسب برای احمق گرفتن موتور جستجو استفاده می‌کنند. موتور هم به همین دلیل آنها را از نتایج جستجوی خود حذف می‌کند. پس اگر می‌خواهید از آن استفاده کنید، حواستان را جمع کنید و تبعات آن را بپذیرید. هرچند بسیاری از سرویس‌های وبلاگ دهی ممکن است که این کد را مسدود کنند، که در این حالت هیچ کاری از دست شما بر نخواهد آمد.
مشکل دیگر این کد، ایراد فنی است که با مرورگرهای قدیمی دارد. اگر زمان تازه‌سازی یا Refresh آن کمتر از 2 یا 3 ثانیه باشد، کاربران در مرورگرهای قدیمی نمی‌توانند روی دکمه‌ی برگشت (Back) کلیک کنند تا به صفحه قبل بازگردند.
ایراد دیگر، اگر عملیات آدرس‌دهی به سرعت انجام شود و به یک نشانی ارجاع داده شود که صفحه‌ای در آنجا موجود نیست (خطای 404)، برای بازدید کنندگان در یک چرخه‌ی تمام نشدنی این رویه تکرار خواهد شد و آنها هم مرورگر یا سربرگ را خواهند بست و دیگر تلاشی برای احیای صفحه‌ی وبلاگ شما نمی‌کنند.
و مشکل آخر کد Refresh، این است که زمانی که بازسازی صفحه به صورت خودکار انجام می‌شود، یک حس بدی را به بازدیدکننده منتقل می‌کند که مبادا مشکل امنیتی ایجاده شده باشد و رایانه‌ی او به دست شخص دیگر در حال کنترل شدن باشد. به همین منظور شاید دیگر به وبلاگ شما سر نزند.
جایگزین‌های بسیار خوبی برای کد Refresh وجود دارد که البته روی وبلاگ چندان کارساز نیست. مثلاً استفاده از کد Redirect 301 یا 302 که استفاده‌ی آن کاملاً اصولی و عقلانی است، برای انتقال دائمی یا موقتی صفحات به یک آدرس دیگر. پس اگر کنترل کامل وبلاگ یا سایت‌تان به دست خودتان است، می‌توانید از آنها بهره ببرید.
۰ دیدگاه